Slang - symboliek 0000.0011

 

Literatuur

 

- Maes, Edwin, "Funeraire symboliek". In: GM kwadraat (erf­goedblad van Utrecht) [ISSN 1571.442X], [herfst] 2005 - nr 3, blz. 8-11. Hierin: blz. 11 ("De slang is van oudsher het symbool van leven en dood, van gif en genezing" - dit is de relevante tekst volledig [volgt de 'staartbijtende slang'])

- Treebus, Karel F., Symbolenwijzer. Een praktische gids voor gedrukte tekens en symbolen. Amsterdam (University Presse), 2007. [458 blz. ISBN 978.90.5356.820.0]. Hierin "Zinnebeeldige diersymbolen": blz. 268-271 (Voor een reeks van dieren wordt een symbool-teken gegeven en de symbolische betekenis van het dier. Onder meer de slang: "arglistigheid, bedrog. Ook internationaal medisch teken in de vorm van de 'esculaap', en tweevoudig in de zogenoemde mercuriusstaf of als symbool van 'de handel'. Zevenkoppig is de slang een symbool van scheppende kracht").

- Jansen, Yvonne, "Goddelijk, glad en griezelig ...". In: Cultuurbericht (uitgave van het Prins Bernhard Cultuurfonds), zomer-2012, blz. 4-6 (Presentatie tentoonstelling 'Goddelijk en griezelig. Het geheim van de slang' in het Afrikamuseum, Berg en Dal, tot 04-11-2012, over de slang, het oudste diersymbool ter wereld. Tentoonstellingmaker Welling zocht twee jaar lang in literatuur en kunst: "De slang vertegenwoordigt wedergeboorte wegens zijn vervelling. Beschermt tegen het kwaad, maar representeert tegelijk het kwaad zelf. Staat voor seksualiteit. Voor regen en vruchtbaarheid. Bemiddelt tussen de fysieke en de geestelijke wereld. De slang die in zijn eigen staart bijt is een symbool uit de alchemie en vele mythologieën, waaronder de Azteekse en Chinese. Ouroborus verbeeldt de cyclische aard van de natuur, het eeuwig terugkeren en de eenheid van alles. Egyptische goden en farao's dragen in beelden, schilderingen en papyrusfragmenten de opgerichte cobra, symbool van de zon. In tal van culturen was de slang het dier dat bij de grote godinnen hoorde en als zodanig ook een positief symbool van verjonging was. Dan is er het christendom, waar de slang niet een scheppende maar destructieve kracht is. Het bijbels scheppingsverhaal gaat uit van een ideale oerwereld die door een menselijke fout onbereikbaar wordt. Maar de Ophieten, een oude gnostische sekte, hadden een andere kijk op Eva en de slang: het dier wilde de mens kennis aanreiken. Daar is de slang een positieve kracht.")